Beleggen is niet eenvoudig. Een goede belegger moet van veel zaken verstand
hebben, maar essentieel is dat hij het hoofd koel houdt. Risico’s
onderkennen zonder in paniek te raken.Kansen herkennen, zonder verblind te
raken.
Risico’s in overvloed
Aan risico’s geen gebrek. De onderliggende oorzaken van de kredietcrisis zijn
allesbehalve opgelost. Vastgoed zal drastischere klappen krijgen. Banken
moeten hun balans nog flink versterken, via verhoging eigen vermogen, het
terugbrengen van risicovolle leningen en afstoten van dubieuze bezittingen.
Risico’s moeten niet worden verstopt, zodat een reële waardering
mogelijk is.
De centrale banken hebben zo hun eigen zorgen, aangezien ze op termijn hun
opgeblazen balansen gecontroleerd moeten laten leeglopen. We zitten dan ook
pas middenin de eurocrisis. Het is afwachten of de diverse overheden in de
Europese Unie erin slagen structurele maatregelen te nemen waarmee de
begrotingstekorten afnemen, zonder dat alle economieën tegelijkertijd door
het putje gaan.
De onrust in de EU steekt schril af tegen de relatieve kalmte in de VS en Japan,
waar opmerkelijk genoeg de huishoudboekjes van de overheden in veel
slechtere staat verkeren.
Het is geenszins baanbrekend dat overheden hun jaarlijks tekort moeten
beperken tot drie procent, met een staatsschuld van maximaal zestig procent
van het bruto nationaal product. Het ligt meer voor de hand te streven naar
begrotingsoverschotten, waarmee schulden worden afgebouwd.
Door de vergrijzende bevolkingen in de meeste grote economieën zal het
namelijk op de lange termijn moeilijk zijn belastingopbrengsten op peil te
houden. De explosie in de zorgkosten zorgt er tegelijkertijd voor dat de
uitgaven toenemen. Om nog te zwijgen van ongedekte pensioenverplichtingen in
de meeste landen.
Kans voor ongeduldige beleggers
Gezien bovenstaande uitdagingen, is het verstandig dat beleggers een deel van
hun vermogen op spaarrekeningen parkeren. Wanneer er klappen komen in de
aandelen- en obligatiemarkten, kunnen geduldige beleggers koopjes
afstruinen. Beleggers waarbij het geld echt in de zak brandt, moeten eens
naar Ahold kijken.
Ahold opereert in een defensieve sector. Mensen zullen niet snel veel
bezuinigen op hun dagelijkse boodschappen, hoewel discounters als Lidl en
Aldi bij een verzwakkende economie marktaandeel zullen winnen. Verliezers
zullen echter veeleer merkgiganten Unilever en Nestlé zijn, in plaats van
Ahold.
Gecontroleerde groei
Ahold verwacht hogere marges door het aandeel - zeer winstgevende - huismerken
in de Verenigde Staten te laten stijgen van 33 naar 40 procent. In Nederland
is dit momenteel al 50 procent. De cash flow zal extra toenemen, indien ook
de beoogde 350 miljoen euro kostenbesparing over enkele jaren is
gerealiseerd.
Bovenal kiest Ahold het groeipad. Gecontroleerd ditmaal, want het concern
heeft geleerd van het onbezonnen gooi- en smijtwerk van de jaren negentig.
De balans is solide, met een (voor een supermarktconcern) hoge
solvabiliteit, waarmee Ahold gemakkelijk groei uit kan financieren.
Na een succesvolle test in België, toen Albert Heijn de ingedutte lokale
concurrentie opschrikte, gaat Ahold hier versneld 50 supermarkten openen.
Daarnaast voegt Ahold 150 to-go supermarkten toe in Nederland, België en
Duitsland. Het to-go concept is bewezen en de geografische stap is te
overzien.
Online verkoop
De recente overname van Bol.com moet de strategie versnellen om binnen vijf
jaar de online verkoop te verdrievoudigen naar 1,5 miljard euro. Ahold hoopt
met Bol.com het assortiment drastisch te vergroten, zonder dat dit veel
winkelruimte vergt. Bovendien kunnen de Ahold winkels als afhaalcentra
fungeren voor klanten die via hun computer bestellen. Een gouden combinatie.
Op papier tenminste, want het blijft afwachten hoe dit in de praktijk gaat
werken en of de winkels genoeg plaats hebben om een afhaalcentrum te creëren.
Het concern hoopt ook te kunnen profiteren van de smartphone-revolutie, door
op het individu gerichte aanbiedingen digitaal te versturen.
Met ongeveer elfmaal de winst is het aandeel Ahold niet overdreven
gewaardeerd, gezien het defensieve profiel en kansrijke groeistrategie. Voor
de ongeduldige lange termijn belegger.
Errol Keyner is adjunct-directeur bij de Vereniging van Effectenbezitters
(VEB), maar schrijft dit artikel op persoonlijke titel. De auteur heet geen
positie in Ahold.
Lees ook:
Meer analyses van Errol Keyner
Volg de markten op Z24 Beurs
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl